کتاب‌های انجمن

نباید نوشته می‌شد

این کتاب نباید نوشته می‌شد. پرواز پی‌اس۷۵۲ که ساعت شش و دوازده دقیقه‌ی صبح هجدهم دی ماه از فرودگاه بین‌المللی تهران برخاسته بود باید ساعاتی بعد به سلامت در شهر کی‌اف در اوکراین به زمین می‌نشست. باید مسافران آن پرواز به خانه‌ی خود می‌رفتند، پیش آن‌ها که دوست‌شان دارند و منتظرشان بودند. آن موشک‌ها نباید شلیک می‌شدند. اما شدند. بعد از آن موشک‌ها زندگی برای بسیاری از آدم‌ها دگرگون شد. خانواده‌های مسافران در فضای پیچیده‌ای از درد و رنج و خشم گرفتار شدند که با سیاست جهانی و روند قضایی در ایران و دنیای بین‌الملل گره خورده بود. این کتاب که نباید نوشته می‌شد حکایت رنج و مبارزه است. مبارزه با فراموشی و مبارزه با آن‌ها که دستور شلیک به هواپیمای مسافربری را صادر کردند. 

برای سفارش کتاب در اروپا به اینستاگرام کافه کتاب شالپلاته پیام مستقیم بفرستید و یا به آدرس Cafe.schallplatte@gmail.com ایمیل بزنید

۳ دقیقه و ۴۲ ثانیه

در سحرگاه روز هجدهم دی‌ماه ۱۳۹۸، مسافران و خدمه‌ی پرواز PS752 خطوط هوایی اوکراین در حالی سوار هواپیما شدند که اغلب از حمله‌ی چند ساعت پیشِ جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به قرارگاه‌های نظامی آمریکا در عراق بی‌خبر بودند. هواپیما قرار بود ساعت ۵:۱۵ از فرودگاه بین‌المللی تهران برخیزد، اما به دلایلی که تاکنون برای همه نامعلوم است این پرواز ۵۷ دقیقه به تاخیر افتاد.

در ساعت ۶:۱۵، یعنی در حالی که هنوز هواپیما اوج نگرفته است، جمهوری اسلامی دست کم دو موشک با فاصله‌ی ۲۵ ثانیه به این هواپیما شلیک می‌کند. گزارش‌ها حاکی‌ست هواپیما پس از موشک اول در حال بازگشت به فرودگاه بوده است و احتمالا می‌توانسته در فرودگاه تهران به زمین بنشیند که واحد پدافند، موشک دوم را هم به سوی آن شلیک می‌کند. می‌گویند که مسافران این هواپیما دست‌کم تا نوزده ثانیه بعد از شلیک اول که هنوز دستگاه‌های ضبط صدای کابین کار می‌کرده‌اند زنده بوده‌اند. موشک دوم کار هواپیما را تمام می‌کند و سه دقیقه و ۴۲ ثانیه طول می‌کشد تا هواپیما در جایی در جنوب غرب تهران به نام شاهدشهر سقوط کند. کسی نمی‌داند در آن سه دقیقه و ۴۲ ثانیه چه بر مسافران بی‌گناه گذشته است. همه‌ی مسافران و خدمه جان خود را از دست می‌‎دهند. 

آنچه در این کتاب می‌خوانید قصه‌ی زندگی‌های پرشوری‌ست که قربانی جهالت و رذالت آدمیزاد شدند.